Dagje over de grens

Dora: Vanmorgen na het ontbijt wat (ontzettend goed en alles zelf gemaakt was,zowel de jammetjes het fruit was uit eigen gaard, ze hebben nml.6 hectare appels) gingen wij op weg naar San Marino. We hadden geen van ons drieën zin om de tolweg te nemen dus gingen we weer op de toeristische toer. En ja dat hebben we geweten. Mooie bergwegen, haarspeldbochten, maar daar draait onze Sharon haar hand niet meer voor om. Eenmaal aangekomen de auto in de parkeergarage en wij op route. Ja dan gaan de dames helemaal los want ja belastingvrij daar moet je van profiteren. Hun doel was een zonnebril te scoren, een van Gucci of Dolce Gabbana zelfs Yves st.Laurent maar ja ze konden geen keus maken dus dan eerst maar waar we ook voor kwamen. De drie torens die op de lijst van Unesco staan. En als je dan weet dat S an Marino op een berg ligt, dan weet je vast wel wat ons te wachten staat. Je loopt door kleine gezellige straatjes omhoog. Winkeltje in, winkeltje uit voordat je aan de klim naar de torens begin ben je al moe. Maar we hebben het gedaan en het was de moeite waard. Alleen het pad naar beneden (sorry zus Emmie ik kon niet anders ik kon daar ook niet blijven wonen) dat was een beetje heftig. Maar eenmaal beneden toch maar weer naar de brillen winkel en je raad het nooit, dacht je dat ze een bril hebben gekocht? Nou mooi niet.Toen weer gauw naar ons onderkomen, wel over de tolweg want de dames wilden nog zwemmen. Ze baalden even want in het bad lagen twee dikke, lelijke bikers maar die gingen gauw weg. Fris en fruitig kwamen ze eruit want er moest ook nog een restaurant gezocht worden. En leve de Google van Sharon hebben we er een gevonden in een dorpje hier 8 km vandaan. Het was even een lach momentje want we kwamen op een parkeerplaats en daar lag een soort tunnel. Wij er doorheen en toen ja echt een bijzonder leuk terras waar we heerlijk hebben gegeten. En morgen ja dan gaan we weer op route voor bijna de laatste dag.